Persoonlijke ervaringen - op camino met Go SantiaGo
Linda op de camino Frances
Persoonlijke ervaring Linda
Van St Jean Pied de Port naar Burgos - 285 km
In oktober 2023 ben ik op pad geweest met Margaretha op de Camino Frances. Het was een prachtig avontuur in alle opzichten. De fysieke uitdaging, het onverwachte, niet weten wat de dag je brengt, het lopend onderweg zijn, de hele dag buiten zijn, de ontmoetingen en het alleen maar toch samen zijn. Een ervaring die trots en blij maakt. Margaretha heeft mij wegwijs gemaakt in het pelgrimeren. We zijn samen met een groepje van 5 op pad gegaan er is alle ruimte om er je eigen Camino van te maken. Vrijheid staat bovenaan. Ik heb alle vertrouwen om de volgende keer alleen op pad te gaan, hoewel ik voor de gezelligheid en het samen onderweg zijn, zo weer mee zou gaan met Go SantiaGo.
Mocht je nog twijfelen om mee te gaan twijfel niet, doe het!
Als je aarzelt groeit je angst, als je waagt, groeit je moed!
Linda
André op de camino Via de la Plata
Camino Via de la Plata december 2024
Afgelopen december ben ik voor het eerst met Margaretha/GoSantiaGo mee geweest en hebben we met een hele leuke groep afwisselende mensen een stuk van de camino Via de la Plata van Sevilla tot aan Merida gelopen.
Mijn wandelavonturen zijn begonnen rond 2020. Daarvoor was het wandelen beperkt tot een boswandeling op de zondag; soms in een gekke bui wel tot iets meer dan 10 kilometer. En deelnemen aan de avond4daagse met de kinderen op de lagere school. Ergens rond 2020 ben ik in aanraking gekomen met een boekje van Jan Blokker Jr., 'Alle Wegen Naar Rome' en daarmee was een vuurtje aangewakkerd.
Na voorbereidingen en de nodige trainingen ben ik uiteindelijk op 1 mei 2022 vanuit mijn woonplaats Udenhout vertrokken. De voordeur achter mij dichttrekken en maar zien wat de dag mij brengt. Al met al een zeer bijzondere ervaring, waarbij ik het overgrote deel van de tocht door Duitsland en Zwitserland alleen heb gelopen. En ik moet zeggen dat ik het in mijn eentje best gezellig kan hebben, maar er zijn natuurlijk ook mindere momenten, waarin ik er grotendeels alleen voorstond. Motto: uiteindelijk zijn er genoeg vriendelijke mensen die je willen helpen en komt het allemaal goed. Op 8 augustus 2022 kwam ik in Rome aan en ben daar onthaald door mijn gezin; indrukwekkend en emotioneel natuurlijk na zo’n lange tijd, maar zoals gezegd een zeer bijzondere ervaring.
Na zo’n intensieve reis was het voor mij even pas op de plaats en bleef het bij kortere meerdaagse wandeltochten, waarbij de liefde voor het wandelen (alleen of samen) blijvend is aangewakkerd en ik inmiddels besef dat dit een heel belangrijk onderdeel is van mijn huidige leven. De vrijheid om te zien wat er zoal op je pad komt en dat je eigenlijk met heel weinig spullen bij je, je al een heel mooi avontuur kunt beleven door alleen maar de ene voet voor de andere voet te zetten.
In de tussentijd ben ik via Social Media in aanraking gekomen met Margaretha/GoSantiaGo; puur om de verhalen van anderen te kunnen lezen en een stukje van mijn eigen avontuur weer een beetje terug te halen. Tot er in september vorig jaar een berichtje kwam, dat er nog een plekje vrij was voor een wandeling in Zuid-Spanje van Sevilla naar Merida. Ach, laat ik mij puur informatief eens aanmelden voor de informatiesessie op Teams. En zo kwam van het een het ander en voor ik het wist, stond ik op de deelnemerslijst. Geen probleem!!! Wel nog even regelen met m’n werk, maar ook dat ging vlot. Thuis heb ik altijd mijn rugzakje en schoenen klaar staan, voor het geval zich in mijn werk- en privéplanning een gaatje voordoet om er even tussenuit te trekken. Dus dat maakt het al makkelijk.
De vlucht boeken vanaf Schiphol ging ook makkelijk, mede op aangeven van Margaretha. Dus 3 december was het op naar Schiphol en weer een onbekend avontuur. Voor mij vooral ook omdat dit eigenlijk de eerste keer dat ik met een groep ging wandelen en dat voor 10 dagen. Ik had wat gezichten vluchtig gezien via de Teams-meeting natuurlijk, maar dan nog. Hoe werkt dat ? Hoe zit het met het tempo ? Ach, loslaten is ook zo’n dingetje. Alles komt goed.
Op Schiphol was ik de eerste die (ruim van tevoren) aanwezig was. Wachten bij de gate zag ik al een andere man, duidelijk in wandeloutfit, een aantal keer zoeken voorbij lopen. ‘Ben jij Ruud?’. ‘Ben jij André?’ Dat was dus de eerste kennismaking en kort daarna verscheen Margaretha; tja, daar bestond geen twijfel over met haar GoSantiaGo.nl shirt haar 2 staartjes.
In Sevilla aangekomen gingen we gezamenlijk met de pendelbus naar de stad. Sevilla in Kerstsfeer !!!!!! Echt een aanrader en helemaal super.
Alle 3 sliepen we op een andere locatie en ik ging op zoek naar de andere 2 wandelaars (Jan-Daan en Cora); een brutaal telefoontje waar ze waren en hup ik zat zo bij ze aan tafel midden in een traditioneel Andalusisch restaurant. Het klikte meteen.
De eerste wandeldag was voor mij aftasten. Hoe is het om in een groep te lopen? Hoe doet Margaretha dat met zo’n groep? Achteraf vragen die er allemaal niet zo toe doen, want iedereen komt om op zijn/haar eigen manier te wandelen en te genieten. Andalusie in december was echt super. De temperatuur was zeer aangenaam en van de 10 dagen heb ik 9 dagen in korte broek gelopen. En wat een mooie landschappen en wat een vriendelijke mensen. Afwisselend albergues, hostels en zelfs een keer een appartement.
Het was mooi om de dag gezamenlijk te beginnen en als vanzelf ontstonden er gesprekken. En soms liepen we veel samen en soms ook ieder los van elkaar.
De aankomst in Merida zo samen was zeker bijzonder; mooi om dit gezamenlijk af te sluiten en ergens bizar dat de dag erna ieder zijn/haar eigen kant weer op gaat. Ook dat hoort bij pelgrimeren.
Ik heb met deze groep mooie mensen een onvergetelijk mooie tijd ervaren en wat hebben wij een plezier met elkaar gehad zeg. Mede dankzij de levende jukebox Jan-Daan, die uitbundig werd bijgestaan door Ruud. Dank jullie daar voor.
En dank Margaretha voor de mooie gesprekken en fijne begeleiding, want deze dagen smaakten naar meer en de neiging om verder te lopen richting Santiago is groot. Dus zeg nooit nooit.
Wandelgroet van André de Groot
Ineke op de camino Frances
Camino Portugues 2023
Op 5 september 2023 ben ik gestart op mijn allereerste Camino (de Portugese) met Margaretha en 3 andere vrouwen (2 woonachtig in Brussel).
Vanuit Porto hebben we eerst een stuk langs de kust gelopen over de houten vlonders. Mooi langs die schitterende oceaan. Daarna landinwaarts door een prachtige natuur met mooie rustige dorpjes. Geslapen werd er in Albergues in allerlei soorten en maten (Casa Fernanda en Casa Alternativo zijn aanraders op dit traject!).
We hebben klimmetjes en afdalingen gedaan en dankzij de goede wandelstokken ging dat super. Op 16 september kwamen we aan in Santiago samen met heel veel andere pelgrims.
Mijn wandelmaatjes gingen naar huis en ik heb in mijn eentje nog een stukje verder gelopen. Eerst naar Muxia en daarna door naar Finisterre (het einde van de wereld). Dit stukje Camino is een heel stuk rustiger, maar net zo mooi met als doel: de zee en de vuurtorens.
Een jaar later (12-9-24) heb ik opnieuw een stukje Camino gelopen. Nu zonder Margaretha, maar wel met 1 van mijn loopmaatjes van het jaar eerder. Deze keer zijn we gestart in Sarria en via Santiago weer naar Muxia en Finisterre. De eerste helft is heel druk, omdat men deze 100 km moet lopen om in aanmerking te komen voor de Compostela. De 2e helft is een stuk
rustiger met ook aanzienlijk minder koffieplekjes en Albergues. Ik heb opnieuw genoten en vond het jammer dat het afgelopen was.
Nieuwe plannen? Zeker!
Ik wil in april samen met mijn man een stuk van de Fishermen’s Trail lopen langs de kust in ZW Portugal. En mogelijk later dit jaar weer een ander stuk van de Camino.
Alleen wandelen is leuk, maar met een groepje vaak net even iets gezelliger!
Jan Daan op de camino Frances
Van St Jean Pied de Port naar Burgos - 285 km
Persoonlijke ervaring Jan Daan
2 tm 15 oktober 2023
Tijdens de kennismakingswandeling met Margaretha nam ik het besluit het alledaagse eens achter mij te laten en een sprong in het diepe te wagen. Margaretha’s uitleg, ervaring en de werkwijze van Go SantiaGo waren voor mij het zetje dat ik nodig had. Naast het vele trainen genoot ik van de voorbereidingen. Ik maakte een speurtocht langs alle bekende outdoorwinkels om het draaggewicht van mijn gevulde rugzak zo laag mogelijk te krijgen. Eerst lachte ik daar nog een beetje smalend om. Inmiddels weet ik beter.
Ook het uitvogelen van de reismogelijkheden vond ik leuk want het bracht mij op allerlei ideeën. De diverse app’s waren mij hierbij zeer behulpzaam. Ook goed om dat zelf weer eens uit te zoeken en mogelijk je verblijf te verlengen. Zo plakte ik er nog enkele dagen Bilbao aan vast.
De start over de Pyreneeën, onze eerste dagen vond ik pittig, zeg maar, zwaar. Gelukkig liepen wij niet in een dag naar Ronchesvalles maar stopten wij in een supermooie herberg. Het gevoel daar in de Pyreneeën te mogen lopen betekende veel voor mij. Het feit dat talloze pelgrims mij door de eeuwen heen zijn voorgegaan gaf dit geluksgevoel een extra dimensie.
De groep waarmee ik liep bleek in alle opzichten over geweldige good fibes te beschikken. Aanmoedigingen waren vanzelfsprekend, tegenslag werd overwonnen. Er ontstond een geweldige band. En ondanks het intensieve samen zijn had je toch tijd genoeg voor je zelf.
Elke dag was een verrassing, de prachtige natuur, de vergezichten, de weidsheid, de dorpjes en soms grote stilte. Ik heb van elke stap, licht en zwaar, genoten. Wij kwamen door dorpjes waar de tijd heeft stil gestaan. Soms bekroop mij het gevoel in het boek “100 jaar eenzaamheid” van Gabriel Márquez te lopen. De ontmoetingen met tal van pelgrims uit alle delen vond ik geweldig. Heerlijk om
samen onderweg te zijn en even een gesprek(je) aan te gaan. Allemaal met hetzelfde doel voor ogen.
Op het eind van de middag waren wij altijd benieuwd naar de herberg waar wij zouden verblijven. Margaretha wist meestal wel wat de beste was. Of er dan nog plek voor ons was, was dan de vraag. Liefst met zijn allen op een kamer. Meestal werden wij aangenaam verrast. En viel het wat tegen dan reageerde de groep… geen gepiep of gemor.. morgen wordt het beter. Zo zat ons groepje in elkaar.
Na ruim 15 dagen kwamen wij aan in Burgos en moest ik, met pijn in mijn hart, afscheid nemen van mijn nieuwe vrienden. Ik heb genoten van elke stap, soms heel vermoeiend maar het geluksgevoel dit te mogen en kunnen doen is alleen maar toegenomen.
De Camino heeft mij meer gebracht dan ik voor vertrek kon vermoeden. Als mij gevraagd wordt wat dan wel, dan zeg ik, loslaten, verandering, diepgang, ontmoetingen, aardig zijn en rust.
Een reünie die wij kort geleden vierden bevestigde mijn gevoel samen iets bijzonders beleefd te hebben. Met veel dank aan Margaretha!
Mijn volgende Camino staat al in de steigers. In mei 2024 van Leon en naar Santiago. Samen met Go SantiaGo en dan alleen verder naar Finisterre.
Jan Daan Berkhout
p.s. Mocht je nieuwsgierig zijn geworden beleef dan onze tocht op Polarsteps
(Margaretha Broersma gosantiago.nl)
Gerda op de camino Frances
Persoonlijke ervaring Gerda
Van Leon naar Santiago de Compostela - 320 km
5 tm 18 mei 2024 met Go SantiaGo
Ineens is het dan zover. Na weken van trainen is het dan zomaar 3 mei. Samen met een vriendin ga ik naar Spanje. We hebben een lekker dagje in Leon en morgen gaan wij de groep ontmoeten.
Zondagmorgen 9 uur staan wij met de groep bij de herberg waar wij onze pelgrim paspoorten kunnen ophalen. De regenjassen kunnen aan want de de hele dag zal de regen met ons mee lopen.
We lopen lekker en zo af en toe loop je met iemand en kan je een beetje kletsen. Het eerste hostel voelt wat onwennig maar beneden is een heel leuk barretje waar het warm is en je gezellig wat kunt drinken en eten. Voor onze natte kleding is genoeg ruimte om het op te hangen en voor de natte schoenen zijn kranten, helemaal top dus.
We voelen ons snel thuis en ja... vannacht gaat de eerste nacht worden in het stapelbed.
De volgende ochtend een lekker ontbijtje en het is droog en zonnig dus het lopen gaat super fijn hierdoor.
Veertien dagen lopen wij door het Spaanse landschap, het is echt een heel bijzondere ervaring. Je maakt onderweg van alles mee. Hele mooie ontmoetingen. Mooie emoties komen boven. Je loopt door prachtige natuur. Het voelt vrij. Het is ruim en groots. De natuur is zeer afwisselend. Je komt in allerlei bijzondere hostels. Het eten is altijd heel lekker en elke dag anders. We hebben heel veel lol met de groep, dat is super leuk. Het is heerlijk om elke dag maar weer zo'n grote afstand te lopen, het is soms zwaar maar je doet het gewoon en het voelt heerlijk als je het gedaan hebt.
Het is zo'n geweldig avontuur, ik heb er eigenlijk geen woorden voor. De sfeer in Spanje op de camino is ook zo leuk, heerlijk al die tentjes onderweg waar je even iets kunt eten of drinken. En de hele dag maar lopen, lopen, lopen, heerlijk!!!
De aankomst in Santiago is ongelofelijk, je bent zo ontzettend blij, geweldig daar op het plein voor die enorme kathedraal!! Het is echt waanzinnig!
Het is moeilijk om uit te leggen maar als je twijfelt om te gaan? zou ik zeggen: GEWOON DOEN!!
Groeten van een hele blije pelgrim,
Gerda
Ruud op de camino Via de la Plata
Ruud - Via de la Plata december 2024
Vorig jaar maart ging ik met vervroegd pensioen. Ik ben iemand die van bewegen houdt, buiten zijn, in de natuur. Wat zou er mooier zijn om nu ik de tijd heb een lange voettocht te ondernemen. In etappes van steeds een aantal weken was wat ik bedacht had. Maar hoe pak ik dat dan aan?
Het eerste doel was ervaren hoe het is om alleen te lopen. Ik besloot het eerste deel van het Pelgrimspad in Nederland van Amsterdam mijn woonplaats naar Den Bosch te lopen.
Dat beviel heel goed. Ik bleek het goed met mezelf te kunnen vinden en ook in de avonden op een kamertje bij een Vrienden op de fietsadres vermaakte ik me prima met lezen, schrijven en muziek luisteren. Het was me wel duidelijk dat ik later in het jaar het tweede deel van dit pad wilde gaan lopen. Dit had ik gepland voor oktober.
In de tussentijd kwam ik op Facebook een aankondiging tegen van 2 Pelgrimsdagen in september in de Pelgrimsherberg in Vessem waar ik nog nooit van gehoord had. Ik maakte daar kennis met Margaretha van GoSantiaGo en nog 3 anderen die zoekende waren in het vormgeven van hun pelgrimage. Daar hoorde ik dat er in december een mogelijkheid was om met een klein groepje 10 dagen een stuk van de camino Via de la Plata te gaan lopen. Een soort proefcamino als het ware, onder begeleiding van Margaretha.
Lekker in december naar de zon en ervaren hoe het is om in het buitenland een stuk camino te lopen en te ervaren hoe het is om in pelgrimsherbergen te overnachten.
3 december 2024 was het dan zover. Ik ontmoette mijn reisgenoten, natuurlijk Margaretha als begeleider en verder Cora, Jan Daan en Andre. Margaretha leert ons dat het bij het lopen van de camino gaat om het loslaten van luxe en het loslaten van controle. Met de eerste heb ik niet zo’n moeite, maar de tweede……
Zo had ik voor mijn beide delen van het Pelgrimspad in Nederland alle overnachtingen al vooraf geboekt. Op dit gebied had ik dus nog wel wat te leren….
Leren pelgrimeren betekende voor mij dus leren omgaan met weinig tot geen privacy. Slapen op een slaapzaal, soms in het bovenste bed. Verdragen dat als ik beweeg degene onder mij daar misschien wel last van zou kunnen hebben. Daar vervolgens een groot deel van de nacht van wakker liggen. Verdragen dat we pas om 21 uur in de avond vaak pas een warme maaltijd konden gebruiken. Verdragen dat ik menselijk ben en ook menselijke geluiden maak in de aanwezigheid van anderen die ik nauwelijks ken.
Zo hadden we in een herberg een badkamer met douches, wastafels en een tweetal toiletten achter klapdeurtjes. Die ochtend stond Margaretha al voor de wastafel en ik achter de klapdeuren moest gaan zitten. Ik kondigde maar aan dat ik wellicht wat onprettige geluiden moest gaan maken en zodra ik ging zitten gebeurde dit ook. Beschaamd riep ik Jezus dat bedoelde ik nou,waarop Margaretha de historische woorden sprak: Ontspan maar! Nou, je begrijpt, ik ging meteen op slot en er lukte helemaal niets meer.
In de de dagen erna veroorzaakte het woord Ontspan vervolgens nog heel wat hilariteit!!
Leren Pelgrimeren!!!
Maar ik kan toch wel stellen dat ik weer verder gekomen ben met het verder durven vormgeven van mijn eigen toekomstige Camino, dankzij deze ervaringen, de klik met de groepsgenoten en de begeleiding van Margaretha die aan het einde van deze dagen haar volste vertrouwen in mij uitsprak dat ik het ook alleen kan.
Dank GoSantioGo. En ik ga weer verder in 2025!
Rinie op de camino Portugues 2025
Rinie - camino Portugues april 2025
De persoonlijke ervaring van deelneemster Rinie (op de camino Portugues 2025-04)
Geloof, Hoop en Liefde
Geloof
De Camino lopen is zo bijzonder.
Geloven in jezelf, het vertrouwen hebben dat je het kunt.
En wie kan je daar beter bij helpen dan Margaretha? Zij inspireert, geeft goede adviezen en zij gelooft in je.
Hoop
Al langere tijd had ik de hoop dat ik ooit de camino eens zou lopen. En toen liep ik in Vessem op 25 juli 2024 letterlijk tegen haar op, terwijl ze pelgrimsdienst had. Er was net een plek vrij gekomen en dit was voor mij het teken dat het het juiste moment was. Hoop werd vertrouwen en dat versterkte tijdens het lopen. Alles viel op zijn plek. Dat wat moest gebeuren, gebeurde. De meest bijzondere dingen kwamen op mijn pad en een diep vertrouwen in het pad dat ik moest lopen, openbaarde zich.
Liefde
Tijdens het lopen kom je in diepe verbinding met jezelf en met de anderen. Puur uit Liefde. Alle vernislagen verdwijnen en het echte contact ontstaat.
Margaretha wist als geen ander er te zijn op die momenten dat je even wankelde of diep geraakt werd. Wat voelde dat warm. Dankbaar dat ik met haar mijn eerste Camino mocht lopen.
Op naar meer.
Mijn pelgrim hart staat open
Rinie
Hanny op de camino Frances
Van Leon naar Santiago de Compostela - 315 km
Persoonlijke ervaring Hanny
1 tm 15 mei 2023
Na het enthousiaste verhaal gelezen te hebben in Libelle van Margaretha, besluit ik me aan te melden voor een kennismakingswandeling.
Het klikt goed met Margaretha en we plannen samen de data voor de camino Frances vanaf Leon naar Santiago. Dit wordt dan van 2 tot en met 15 mei 2023, zodat ik finish op mijn 60e verjaardag op het plein in Santiago!
Samen met Hilly, Esther, Bart, Carin en Margaretha gaan we de uitdaging aan. Het was een prachtige tocht met een verassend ontvangst van mijn familie in Santiago, een
reis om nooit meer te vergeten en waar ik nog steeds met een glimlach aan terug denk.
Het landschap vanaf Leon is erg afwisselend, bergen, bossen, vergezichten, kronkelpaadjes, mooie dorpjes, aardige mensen en onderweg kom je de hele wereld tegen met ieder zijn eigen verhaal.
Je kunt je eigen tempo lopen, alleen of in gezelschap. Margaretha zorgde iedere dag voor een verblijf en bij aankomst was er met ons groepje een moment van overwinning van weer een mooie dag.
Heerlijk om bezig te zijn in de buitenlucht en de zorgen van alledag te vergeten. Ik heb er enorm van genoten en vond het fijn om aan te sluiten bij een groepje van Go SantiaGo.
In november 2024 hoop ik weer mee te gaan voor een nieuwe camino, namelijk de camino Ingles + Santiago>Muxia>Finisterre.
Mijn eerste tocht smaakt naar meer!
Hanny
Christian op de camino Portugues
Persoonlijke ervaring Christian
Van Porto naar Santiago 1 tm 14 april 2024
Wandelen
Mijn hele leven -in het gezin van oorsprong en met mijn eigen gezin- hebben wij een hond in huis, dus wandelen is een vast dagelijks onderdeel van mijn bestaan. Veel gewandeld in de bergen, wat ik met mijn man Bart ook nog steeds graag doe. En wij wandelen veel langs de kustlijn op ons geliefde eiland Terschelling.
Een Camino lopen is mijn wandeldroom.
Voorwaarden
Na het lezen van een berichtje - in tijdschrift Libelle onder het kopje Denktank- van Margaretha, volg ik haar nieuwsbrief en geplande wandeltochten, elke keer met de agenda in de hand en de beschrijving van de specifieke Camino. In de nieuwsbrief van September 2023 valt alles voor mij op de juiste plek, de geplande data en voor het eerst de kustroute. Ik zoek contact met Margaretha schrijf mij in en ontvang het trainingsschema en de inpaklijst. Een vriendin van mij, Femia, vraagt of ik nog een wandelaar kan gebruiken en sluit zich na overleg ook aan. In december 2023 vindt via Teams de kennismaking plaats met de rest van de groep en er wordt een groepsapp aangemaakt.
Voorbereiding
Eigenlijk heb ik geen enkele verwachting. Mijn leven staat op dit moment in het teken van de zorg voor mijn ouders, het afscheid en ik kijk uit naar de Camino als tijd van ontspanning door inspanning en rust in mijn hoofd. Hoop met deze time-out weer even op de resetknop te kunnen drukken!
Het trainingsschema zet ik netjes in mijn agenda en probeer ik zo goed mogelijk te volgen. Daarnaast neem ik mij heilig voor om de max van 7 kg aan bepakking te reduceren tot 5 kg! En het lukt mij dan ook met 5,5 kg te vertrekken!
Wandeltocht
Het is bijzonder 6 totaal verschillende vrouwen die samen elk voor het eerst (op één na) aan een pelgrimstocht beginnen van 300 km, 14 dagen lang. En het werkt! De energie in de groep is goed, je loopt samen en alleen, afwisselend, het gaat bijna vanzelfsprekend. Het hier en nu is het belangrijkste, tijd voor jezelf, maar de gesprekken gaan ook de diepte in en we lachen wat af! Mijn liefde voor fotografie zet ik in voor een reisverslag in beeld. En mijn yoga helpt mij elke dag op de slaapzaal in bed mijn lichaam te rekken en strekken. Ik krijg zelf voor het eerst tijdens wandelen last van blaren en Hilly verzorgd deze deskundig en met liefde elke dag weer. De Teva sandalen op de inpaklijst hebben mijn rugzak niet gehaald: voor twee weken iets aanschaffen wat ik daarna nooit meer zal gebruiken, dan moet ik het nut ervan wel inzien. Op dag 9 lukte het niet meer om pijnvrij mijn wandelschoenen te gebruiken, van Nicoline mag ik haar Teva sandalen in mijn maat lenen. Mijn redding!
Margaretha Go SantiaGo
Vanaf het eerste contact weet zij als gids alles in goede banen te leiden. Het trainingsschema en de inpaklijst zijn zorgvuldig samengesteld. Elke vraag vooraf wordt bijna direct beantwoord. Zij is tijdens de tocht betrokken bij een ieder, afwisselend op de voor- en achtergrond. Na mijzelf, is zij degene die mijn Camino mogelijk heeft gemaakt. Zij is iemand met een missie en oog voor haar medemens! Dankbaar dat onze paden hebben gekruist …
“De Camino geeft je wat je nodig hebt.”
Dit kan ik alleen maar onderkennen….
